Weeshuis in Indonesië
In 2005 was ik actief als vrijwilliger in een tehuis voor een zestigtal kinderen van straatmensen, op het eiland Java.
De kinderen werden als baby uit krottenwijken gehaald door hulpverleners en grootgebracht in een centrum. Ik nam de taak op me om hen vooral educatief iets bij te brengen, ook wat Engelse taal aan te leren en vooral ook om wat met de kinderen te spelen. Ze moeten veel liefde missen en dat was iets dat ik enorm aanvoelde. De kinderen keken iedere dag uit naar mijn bezoek en dat deed echt deugd.
Weeshuis Aulia zal dan ook altijd in mijn geheugen gegrift staan. De Indonesische taal heb ik ondertussen al volledig onder de knie aangezien ik er enkele jaren heb gewoond.
Een totaal andere cultuur, maar zo boeiend !!!
Comments are closed.